Creatieve Ondernemers: Jurian Strik en het Plokta Filmfestival

Begin april zou Amsterdam een nieuw filmfestival verwelkomen: Plokta. We spraken Jurian Strik, de oprichter, directeur en hoofd van het programma, die een ontwerpers achtergrond heeft en het medium film wilde gebruiken om sociaal technologische thema’s toegankelijk te maken. VERS Magazine ging met hem in gesprek over de opstart en hoe het is om een filmfestival te organiseren in Amsterdam.

Door de corona-crisis zal het het Plokta Festival (1 t/m 5 april) worden verplaatst naar een ander moment. Voor de vastgestelde data in april zal het Festival vervangen worden door ‘PloktaTV’. Makers kunnen hun eigen werk opsturen, waar Plokta een programma uit zal samenstellen. Meer informatie hierover vind je op hun website www.plokta.nl/tv. Onderstaand het interview over Plokta Festival!

Hi Jurian, hoe is Plokta ontstaan?

Jurian: ‘Ik ben ontwerper en creatief strateeg. Als ontwerper ben ik al sinds mijn afstuderen bezig met sociaal-technologische thema’s. Mijn afstudeerwerk ging over interfaces die bepalend zijn voor mensen en hun technologieën. Het idee voor film kwam toen ik door het Vondelpark liep en zag dat er een paar bioscopen dicht bij elkaar liggen: Cinema of the Dam’d, Lab111 en De Vondelbunker. Ik dacht aan hoe tof het zou zijn om een filmfestival te organiseren binnen sociaal-technologische thema’s. Door het festival thematisch te maken kun je ook verschillende soorten films uit verschillende tijden mengen. Als het doel is om dat thema te bespreken en nieuwe impulsen te bieden aan het technologiedebat, kun je vissen uit de hele geschiedenis en alle vormen van film. Zo bestaat het programma van Plokta uit werk van filmmakers en documentairemakers, maar ook uit een groot aantal autonoom kunstenaars en ontwerpers.’

Wat is de boodschap die jij met Plokta wilt uitdragen?

‘Het thema van het festival is ‘’The Hidden Life of Technology’’ en belicht de verborgenheid van technologieën. Dit kunnen weggewerkte interfaces zijn, maar dit kan ook verborgen zitten in alledaagsheid, zoals in een broodrooster of koffiezetapparaat. Ook taal is een verborgen technologie. Door verborgen technologie onder de loep te nemen kun je je weer gaan verwonderen over hoe bijvoorbeeld een magnetron werkt, en hoe je daar een kritische blik op kunt werpen.’

Wat is de doelgroep die je voor ogen hebt?

‘In Amsterdam zijn veel verschillende groepen mensen met dit soort thema’s bezig. Het Instituut voor Netwerkcultuur, de partner van Plokta, LIMA en Sandberg Instituut zijn allemaal culturele organisaties. Ook veel middelbare middelbaren scholen zijn ermee bezig. De primaire doelgroep is dus de achterban van die organisaties. Maar ik probeer de films ook uit een soort kunstdiscours te halen en open te stellen voor iedereen die geïnteresseerd is in deze sociaal-technologische thema’s. Ik merk dat mensen mee willen praten over technologie: wat is het, wat doet het, en wat vinden we daarvan. Ik probeer het uit het hermetische debat te tillen, zonder af te doen aan de artistieke kwaliteiten van de films. Ik denk dat een artistieke film niet per se altijd binnen een kunstdiscours geplaatst hoeft te worden, omdat deze ook een andere vertelkracht heeft.’

Heb je een voorbeeld van een film die je hebt geselecteerd?

‘Ja, een film die ik heel goed vind passen is Medium Cool (1969). Dit is een revolutie film die is gemaakt op het moment dat er in het westen een nieuwe ideologie ontstond tijdens de Vietnamoorlog. De politieke situatie van die tijd staat centraal, maar hij reflecteert ook heel erg op de rol van media in die tijd. De media is veranderd, maar de thema’s zijn gebleven, wat de film erg actueel maakt.’

Zie je de overstap naar film als een switch voor jou?

‘Eigenlijk zie het niet heel erg als een switch. Ik werk met partners die ik al kende en ik werk vanuit de rol die ik normaal ook heb, waar ik me super comfortabel in voel. Ik zit helemaal in de vormgeving en het programma, maar ik heb de mogelijkheid om met ontwerpers te werken die het ontwerpen veel beter kunnen dan ik.’

Is het lastig om in Amsterdam een filmfestival op te starten?

‘Ik heb het Amsterdamse klimaat als heel welkom ervaren. Dat komt ook doordat de betrokken partners en de locaties er veel zin in hebben. Tot nu toe heb ik eigenlijk nog niet veel push-back gehad, behalve dat een filmfestival in elkaar zetten op zich een hele klus is. Voor nu zijn het vooral de operationele zaken die mis kunnen gaan, maar dat zegt niet zoveel over de stad.’

Biedt film voor jou het ultieme platform om sociaal technologische thema’s een stem te geven? Of wil je ook andere platforms ontdekken?

‘Ik denk dat Plokta wel goed in de tijd past, dus ik zou nu niet snel weer iets anders verzinnen. Er werken een aantal hele goede mensen mee, dus ik ben wel benieuwd waar dat naartoe gaat. In deze tijd kan het heel gezond zijn om even uit te zoomen op dat gebied. Er zitten films in het programma die 50 jaar uit elkaar liggen, wat een langer tijdsperspectief biedt wat betreft technologie.’

Hoe ziet het programma van Plokta eruit?

‘Ik heb juist gekozen voor tijden dat iedereen met een kantoorbaan kan gaan, ook al is dat niet vanzelfsprekend voor filmfestivals en bioscopen. Een aantal films zijn gecureerd door de partner het Instituut voor Netwerkcultuur. Daarna is het is de bedoeling dat Plokta na het festival online door blijft gaan en dat ik online kan programmeren en zo het aankomende jaar de visie op film kan verbreden en levendig houden.’

Tekst: Josephine Hoendervangers