23-07-2020

VERS magazine

De stem van... Angelo Raaijmakers

Elke maker heeft een unieke stem, die wij graag willen laten horen. Binnen deze rubriek kunnen makers vertellen over alles wat hun drijft om maker te zijn. Deze keer gingen we in gesprek met filmmaker Angelo Raaijmakers, bekend van de Vieze Film Corn voor de VPRO en de korte film Ik, Adonis. Momenteel is hij bezig met de montage van zijn nieuwste film Wanneer ik ontplof.


Angelo Raaijmakers ontdekte op jonge leeftijd zijn interesse voor film. Hij speelde als kind graag in de bossen en fantaseerde over dinosaurussen die daar woonden. Nadat hij in de film Jurassic Park zag hoe zijn fantasie tot leven kwam, was hij zo geïnspireerd dat hij op 11-jarige leeftijd zijn eerste filmcamera kocht.
Elf jaar later, in 2015, studeerde Angelo met zijn film Droefgeest af aan AKV St Joost. Dit jaar is hij geselecteerd voor De Ontmoeting met zijn korte film Wanneer ik ontplof. VERS ging met hem in gesprek over wat hem beweegt, waarom hij film maakt en hoe hij bij zijn onderwerpen komt.

Hoe ontstaat bij jou een idee?
“Het is een gevoel wat eruit moet. Als een idee langer dan drie maanden in mijn hoofd blijft zitten, moet ik er iets mee doen. Soms verdwijnt het enthousiasme over een nieuw idee al snel, of je denkt: dit is filmisch toch niet zo interessant. Dan leg je het weg, maar het is nooit verdwenen. Je bewaart het altijd. Bij een ander schrijfproces komt het dan soms weer naar boven.”
 
Bij Angelo ontstaat een idee bijna altijd vanuit iets persoonlijks. Zo ook zijn nieuwe film Wanneer ik ontplof. “Het verhaal gaat over een jongen die op zijn 30ste verjaardag een bom in zijn buik heeft. Er komt een bomexpert, die samen met de hoofpersoon op zoek gaat naar de achterliggende oorzaak van dit probleem.” 
 
Angelo schreef dit verhaal toen hij met zijn film Ik, Adonis bezig was. Hij had toen veel last van stress en paniek, wat hij van zich af wilde schrijven. Vanuit daar ontstond het idee van de man met de bom in zijn buik: een fysieke manifestatie van een onzichtbare onrust. “Het is uitgegroeid naar een groter verhaal, maar het idee kwam vanuit dat onderbuikgevoel.’'
 


Op de set van 'Wanneer ik ontplof'.


Hoe verloopt het schrijfproces?
“Met alleen tekst vind ik het soms moeilijk om het geheel voor me te zien, dus ik mix graag tekst met vorm. Zo begin ik al vroeg in het schrijfproces met het grafisch design van het filmplan.”
 
Vanaf het moment dat Angelo begint met het schrijven van het scenario, denkt hij al aan de montage van de film. Toch kan hij ook tijdens de uiteindelijke edit nog op nieuwe ideeën komen. “Bij Ik, Adonis heb ik regisseur en scenarioschrijver Joost van Ginkel laten kijken naar een versie van een half uur. Hij vond hem goed, maar daagde me uit om er tien minuten van te maken. Daardoor ontstonden er ineens veel dingen die beter werkten. Soms komt er ook per ongeluk een shot naast een ander shot terecht en suggereert het iets wat je van tevoren niet had kunnen bedenken. Dat vind ik tof om op te zoeken.”

Pieken en dalen
Op het moment dat het script van Wanneer ik ontplof was toegekend voor De Ontmoeting, kon Angelo wel huilen van blijdschap. “Het is voor jonge filmmakers normaal om door hoge pieken en diepe dalen te gaan. Voor De Straat zijn we bijvoorbeeld afgewezen en daar was ik maanden chagrijnig van. Maar omdat er dan vervolgens iets anders wel doorgaat, blijf je volhouden. Je leert er elke keer van. Het is echt vallen en opstaan. Ik zou willen dat ik een gouden tip had, maar het is gewoon hard doorwerken en blijven geloven in je eigen stem.”
 
Wanneer ik ontplof gaat dit jaar in première op het Nederlands Film Festival.


 
Tekst: Fey Yen van Kolfschoten & Lysette Rindertsma

 

 

VERS VOLGEN

     

SCHRIJF JE IN
VOOR DE NIEUWSBRIEF