01-10-2020

VERS magazine

Column: Iets niet proberen is geen argument

Of ik een serie columns vanuit zeer persoonlijke beleving wilde schrijven, die ingingen op dat ik multidisciplinair kunstenaar ben. Ik schrijf, teken en dicht. Soms schiet ik kunstzinnige foto’s, die ik verwerk in een film. Misschien maak ik over vijf jaar ook wel muziek. Voor mij is het verhaal leidend, de techniek ondersteunt. Dat is geen gepoch, dat is een ontdekking.


‘Maar het schrijven van een boek is echt iets anders dan het schrijven van een scenario.’ Deze zin galmt na als ik denk aan borrels, nadat ik iets heb verteld over mijzelf. Het is een waarheid als een koe, maar de vooringenomenheid steekt me. Dat die verschillende expertises niet te verenigen zouden zijn in een en dezelfde persoon is bovendien cognitief onjuist. Men kan het zich wellicht niet voorstellen, maar het individu is tot veel meer in staat dan het aanvankelijk zou denken. Ik zou oproep na oproep kunnen schrijven over het afschaffen van het denken in hokjes, het redeneren vanuit aannames, tegen het kortwieken van andermans talenten, maar het valt of staat ten eerste met het geloof in jezelf: het meest positieve tegengif. 

Met mijn boek Jij bent van mij maakte ik vanaf 2016 de lezer deelgenoot van mijn nare jeugd, waarmee ik mij ontdeed van de meeste ballast. In Jij bent van mij groeit Klaas-Jan op in een rijk gezin, waar misbruik en mishandeling dagelijkse kost zijn. Jarenlang hadden mensen gezegd dat een boek schrijven, laat staan een uitgever vinden, me nooit zou lukken. Mijn regiedebuut Weerzienwekkend wat een jaar later volgde, gaf mij nieuwe dimensies. Door mee te schrijven veranderde mijn blik op hoe te kijken naar de karakters in het verhaal, de dilemma’s en ontwikkelingen die zij doormaken of juist de afwezigheid daarvan, maar ook op welke vorm dan geschikt zou zijn. Sinds ik die nieuwe blik ben gaan combineren met mijn poëzie, tekeningen en fotografie, ben ik audiovisuele installaties aan het ontwikkelen. Maar ik meld slechts wat ik uitvoer: ik vind dat niet heel bijzonder. 

Kwesties vanuit het ego hebben geen leven in zich, vind ik. Voor mij is het leven gemaakt om te maken en onderdeel daarvan is het proberen. Natuurlijk mislukken er zaken. Gelukkig maar! Er is nooit een argument geweest in mijn hoofd om iets niet te proberen als ik het nog nooit heb gedaan en dus nog niet zou weten of ik het zou kunnen. Het is veel interessanter om grote bergen te beklimmen dan die paar heuveltjes waar anderen al kibbelen, want de voldoening is groter. ‘Ieder kind is een kunstenaar’, zei Picasso ooit. Je moet het kind in jezelf alleen wel ontdekken en vrijlaten. Dat doe je door juist die uitdagingen aan te gaan waarvan menigeen zegt dat het je nooit zal lukken. 



Onze redacteur Wouter Springer schrijft boeken en films, tekent en dicht. Met deze column-reeks geeft hij een inkijkje in zijn multidisciplinaire brein. Lees volgende week zijn verhaal over autobiografisch vertellen!   

 

 

VERS VOLGEN

     

SCHRIJF JE IN
VOOR DE NIEUWSBRIEF