07-11-2020

VERS magazine

In gesprek met de talenten van de Teledoc Campus 2020

De zesde reeks van de Teledoc Campus is van start gegaan. Het project van Het Nederlands Filmfonds, CoBO en het NPO-fonds biedt jonge makers een podium om ervaring op te doen bij het maken van korte documentaires. VERS sprak met drie van deze makers over hun film.


Festus Toll - When You Hear the Divine Call

In When You Hear the Divine Call reist Festus Toll zijn oom achterna naar Kenia. Hij gaat op ontdekkingsreis naar zijn roots en onderzoekt wat het begrip 'thuis' betekent voor zijn oom, voor hem en voor zijn kleine neefje Genson. 

´In 2017 ben ik afgestudeerd aan AVK St. Joost in Breda. In mijn afstudeerfilm uit die tijd, zie je al een zoektocht naar mijn Keniaanse roots, familie en de Nederlandse samenleving. Na die film voelde het alsof die zoektocht nog niet ten einde was. De geboorte van mijn neefje Genson was mij een trigger om verder in het onderzoek te duiken en een vervolg te maken. We hebben allebei een Afrikaans-Europese identiteit en ik wilde ons verhaal als het ware verder uitzoeken. Ook om aan hem te laten zien waar zijn roots liggen en waar zijn familie vandaan komt.´

´Samen met de producer Jasper Boon ben ik naar Kenia gegaan om deze film te maken. Ik wilde dit heel graag met een kleine crew doen, omdat ik niet de bijzondere plekken wilde infiltreren met een grote groep. Ik denk dat dat een goede keuze is geweest, omdat je dan veel intiemere momenten krijgt. Het was voor mij een bijzonder proces waar ik veel van heb geleerd. Het was voor het eerst dat ik met een crew en een groter budget werkte - hiervoor deed ik eigenlijk alles altijd in mijn eentje. Toen ik de reis maakte, kon ik mij weer verwonderen over dingen zoals ik dat als kind deed. Je kijkt met een open frisse regisseurs blik, waardoor je weer nieuwe dingen ziet die de voorgaande jaren niet zijn opgevallen. Als ik mijn film terugkijk, zie ik dat het veel meer een gevoel is en een zoektocht naar een manier om dit verhaal te vertellen, dan hoe het bij een traditionele documentaire gaat. Daarbij krijg je vooral een overload aan informatie. In mijn film heb ik bewust vraagtekens open gelaten. Als je een inkijkje wil in mijn wereld en mijn familie heb je die overload aan informatie niet nodig; het gaat veel meer om het gevoel wat je krijgt bij het kijken van de film. 

When You Hear the Divine Call is op zondag 8 november om 22:50 uur te zien bij de VPRO op NPO3




Stills uit When You Hear the Divine Call


Anastija Pirozenko - Voorbij de Zee

In Voorbij de Zee zien we het Drentse Emmen. Een stad die na de Tweede Wereldoorlog opbloeide als de plek van de toekomst. Veel gastarbeiders en met name vrouwen uit Servië vestigden zich in de stad en voormalig veenarbeiders kwamen er werken in de textielindustrie. Hedendaags is het geloof dat Emmen de stad van de toekomst zou zijn, totaal verdwenen. In Voorbij de Zee maakt de kijker een reis van het glorieuze verleden naar de toekomst, waar Emmen wordt gezien als een nog te ontdekken utopie.

‘Ik zou het beschrijven als een fictie-documentaire waarin je eigenlijk een sci-fi reis maakt van het heden naar de mogelijke toekomst van Emmen. Ik ben geïnteresseerd in een specifiek type stad, namelijk de zogenoemde geplande stad. De meeste van deze steden hebben een gemeenschappelijk kenmerk: hun economie wordt gedomineerd door een enkele industrie. Als die industrie failliet gaat, worden ze gedwongen om hun identiteit te herstellen. De zogenaamde monocities vind je vooral in de voormalige Sovjet-Unie. Ik was benieuwd of er ook van die steden in Nederland zijn. Ik kwam toen uit bij Emmen. In mijn researchproces kwam ik erachter dat Emmen een nogal negatief imago heeft in de media. Het wordt vaak omschreven als een gevallen utopie en de meest ongelukkige plek van Nederland. In mijn film wilde ik hier van afwijken en het een optimistischer verhaal geven. Dit is hoe het gefictionaliseerd deel van de film tot stand kwam.´

´Ik heb kunnen speculeren over het verleden en de toekomst van Emmen op een nogal overdreven manier. Het fictieve personage in mijn film, de schrijver, was een paraplu die drie verschillende tijden van de film combineerde; het heden, verleden en de toekomst. Het was de eerste film die ik maakte in Nederland. Ik vond het super leuk en spannend, maar tegelijkertijd vroeg ik mij ook af of mijn Nederlands geen taalbarrière zou zijn. Dit viel uiteindelijk - mede dankzij hulp - hartstikke mee. Door veel te researchen op internet kwam ik in contact met mensen uit Emmen die mij inspireerden en iets konden toevoegen aan mijn verhaal. Het proces is eigenlijk heel soepel en op een traditionele manier verlopen. Het is bijna net zo geworden zoals ik het in mijn hoofd had en ik ben trots op het eindresultaat.’
 
Voorbij de Zee is op zondag 22 november 2020 om 22:50 uur te zien bij de EO




Stills uit Voorbij de Zee


Sebastian Mulder - NAYA

In de documentaire NAYA zien we een wolvin die met een GPS-tracker vanuit Oost-Duitsland naar België loopt. Naya is wereldnieuws omdat zij de eerste wolvin in België is sinds honderd jaar. Dan neemt haar leven opeens een verrassende wending. 

‘In 2016 ben ik afgestudeerd aan de Hoge School voor de Kunsten in Utrecht met een documentaire over nep-natuur met de vraag: wat is natuur en welke invloed heeft technologie op de relatie tussen mens en natuur? Met NAYA wilde ik dit onderzoek voortzetten. Het fascineerde mij dat zij gezenderd werd met een GPS en dus overal te volgen was. Het feit dat zij zo ontzettend veel media aandacht kreeg, maakte het nog interessanter. De beeldvorming die in de media te zien was over Naya, werd snel vermenselijkt en dat vond ik een interessant iets. In mijn researchproces ben ik veel gaan lezen over de wolf en ben ik met verschillende organisaties in contact gekomen, die mij meer konden vertellen over het verhaal van Naya.´

‘Toen ik helder had wat ik precies wilde gaan vertellen, ben ik het archiefmateriaal ingedoken. Ik wilde een film maken met enkel archiefmateriaal. Nadat ik de mediafragmenten over Naya had gebundeld, begon ik met zoeken naar geschikt beeldmateriaal. Ik heb maanden lang live surveillance beeld opgenomen. Dit zijn bewakingscamera’s die mensen in hun tuin hadden neergezet en 24/7 opnamen. In de avond begon ik met opnemen en de volgende ochtend keek ik alles terug. Ik had dan zo’n twaalf uur aan beeldmateriaal waarin ik dan iets interessants moest zien te vinden. Soms keek ik uren naar die opgenomen beelden waarin helemaal niks te zien was. Je moet maar net het juiste weten te vinden. Na het verzamelen van de eerste beelden zijn we de edit periode ingegaan. Het verhaal hadden we heel duidelijk voor ogen, maar de subverhalen en juiste nuances vinden was nog een hele puzzel. Ik vond het vooral moeilijk om de juiste vorm te vinden voor de reis die Naya aflegt in het begin van de film. Er zijn zoveel mogelijkheden waarop dat verteld kan worden, waardoor je je snel blind kan gaan staren. De film was voor mij een experiment waarvan ik denk dat het geslaagd is. Het is een originele en spannende film met een filosofische insteek.’

NAYA is te zien op 29 november om 23:05 uur bij de EO 




Stills uit NAYA

 

 

VERS VOLGEN

     

SCHRIJF JE IN
VOOR DE NIEUWSBRIEF