Doorleren met Documentaire Kickstarter

Het zaadje voor deze keuze was geplant toen ze het gevoel had dat ze op het eind van haar leercurve bij De Familie zat. ‘De jeu was er wel een beetje vanaf. Ik was toen echt toe aan iets nieuws, maar ik was ook wel toe aan een pauze.’ Ze kwam voor enkele basiskeuzes te staan, zoals het kijken naar andere bedrijven of het verdergaan als freelancer. Britte dacht nog eens terug naar hoe zij informatie over het medialandschap, hoe je produceert en hoe je films maakt, deelde met stagiaires. Het viel haar toen op dat zij bij iedere nieuweling hetzelfde verhaal kon opdreunen; de kennis werd mondeling doorgegeven en vervloog daarna uit het pand. 

 

Allerlei facetten bleken onbelicht, terwijl Britte inzag dat als die informatie ergens vastligt dit veel efficiënter voor eenieder zou werken. Ze vroeg zich af waardoor dit zo ontstaan was. ‘Vroeger was er volgens mij veel meer tijd om studenten in een verhouding van mentor en leerling intern in een bedrijf op te leiden. Meer geld voor cultuur zou meer budget betekenen, wat kan resulteren in meer tijd om in mensen te investeren. Maar het is ook zo dat de Nederlandse filmindustrie vrij lang een luxepositie heeft gehad. Toen het budget minder werd en ondernemers zich moesten aanpassen aan alle ontwikkelingen, is niet iedereen meegegaan met de tijd.’ De enigszins conservatief ingerichte filmbranche zou kunnen moderniseren, omdat je volgens Britte niet de verantwoordelijkheid de hele tijd bij de overheid kan neerleggen. Britte zag dit als een gat in de markt, waar ze gretig in stapte. 

Ze heeft daarbij naar eigen zeggen wel getracht om haar persoonlijke beleving van het werkveld als individueel in acht te nemen. ‘Ik baseer mijn mening niet op een paar stagiaires of een enkeling die wel wat met film wilde, omdat dat niet wil zeggen dat de hele industrie zo in elkaar steekt. Dus ik vroeg mij af wat het onderwijsaanbod is voor volwassenen die zich verder willen ontwikkelen, afgezet tegen wat millennials nu willen. Soms was dat te behoudend, soms juist te opportunistisch.’ Tussendoor werd deze visie bevestigd bij een particuliere filmopleiding, waar ze een korte tijd werkte als opleidingscoördinator voor de divisie regie documentaire. Dit was een korte, onprettige periode. ‘Ik maakte me door hun wanbeleid dusdanig zorgen over de situatie daar en voor mijzelf, dat ik drie maanden na mijn aanstelling de keuze maakte om weer terug te rollen in het productievak.’ Toch vindt ze ook dat ze met terugwerkende kracht veel heeft geleerd op deze school, want zo wist ze hoe zij het in ieder geval níet wilde. 

 

Britte benadrukt dat de uitgangspositie van een hogeschool of universiteit wezenlijk anders is dan die van haar. ‘Dan zit je twee tot vier jaar in de schoolbanken, vijf dagen in de week les en je kan studiefinanciering of een lening aanvragen. Dat is geschikt voor een hele andere doelgroep dan die ik heb.’ Britte’s doelgroep is de wat gevorderde makers die al een aantal jaren – soms zijdelings - bezig zijn om hun carrière op poten te zetten; niet de recreant die nog nooit een camera heeft vastgehad. Deze groep heeft niet meer de luxe om nog terug te gaan naar school, maar heeft wel genoeg tijd voor haar traject. Denk aan journalisten, visueel antropologen, podcastmakers, fictiefilmmakers, vloggers, YouTubers, camjo’s of mensen die voorheen puur en alleen bedrijfsfilms maakten en nu een documentaire willen neerzetten. 

Dat vraagt dan ook om meer verdieping, zoals aangekondigd op de website van Documentaire Kickstarter. Maar wat houdt die diepere laag in? Britte nam voorbeeld aan accelerator-programma’s die men bij start-ups gebruikt bij het opzetten van dit traject. ‘Dus niet vanuit een standaard ABC’tje - als je film gaat maken begin je hier en eindig je daar. De nadruk ligt juist op wat je niet leert van YouTube of uit boeken: informatie die veelal niet is opgeschreven.’ Ze beoogt met haar programma, wat bestaat uit een combinatie van kennis ‘zodat je geen domme fouten maakt’, ambacht, oefenen, een netwerk en inspiratie, te laten zien bij deelnemers waarom zij bepaalde keuzes maken. Doel van het traject is het streven naar de voltooiing van een compleet filmplan, waar meerdere feedbackrondes overheen gaan. Focus ligt dan ook op ontwikkeling van zo’n filmplan met een teaser of voorbeeldscenes. Als maker word je in korte tijd wijzer in het productieproces van een documentaire. 

 

En dan de indiening ervan. Simpel voorbeeld: plannen voor een documentaire dien je niet in bij de NPO, je zoekt een producent op en daar ga je wel of niet mee in zee. Britte geeft geen slagingsgarantie, maar ze verzekert iedereen dat je veel zelfverzekerder in je schoenen staat door alle feedback. ‘Met vooral zicht op wat je dan daarmee kan. Je voorkomt zo dat je gaat schieten met hagel, dus de deelnemers en ik nemen werk uit handen van de producenten. Zij krijgen zo namelijk iets meer hapklare brokken aangeleverd,’ meent Britte. 

 

Geïnteresseerd in de uitwerking van een documentaire-idee, dat misschien al veel te lang in een kast ligt? Op https://www.creatiefmetfilm.nl/kickstarter vind je meer informatie en daar kan je je aanmelden voor het traject. VERS-leden krijgen 100 euro korting. Kijk voor meer samenwerkingen en ledenkortingen op https://versfilmentv.nl/kortingen.