05-10-2021

Online artikel

De 5 filmlessen van Kristen Stewart op TIFF21

Na een jaar volledig digitaal te zijn gegaan, vindt de 46e editie van het Toronto International Film Festival dit jaar hybride plaats. In het nieuwe programma is nog altijd plek voor de bekende In Conversation With-serie, waarin de grote sterren der aarde aan de tand worden gevoeld over hun carrière, keuzes en aanstaande films en projecten. Dit jaar hoorden we o.a. van de voor Oscars genomineerde Benedict Cumberbatch (The Power of the Dog, The Imitation Game), Kenneth Branagh (Belfast, Murder on the Orient Express) en Steven Yeun (The Humans, Minari).


Ter gelegenheid van de première van Spencer op het festival deelde ook Kristen Stewart haar anekdotes van achter de schermen. Van Bella Swan in de Twilight trilogie tot actrice Jean Seberg, één van Charlie’s Angels en dit jaar ook de Princess of Wales, Diana Frances Spencer: ze speelde ze allemaal. Wij selecteerden vijf van Kristen Stewarts beste adviezen. 

  1. Zeg ‘ja’
Regisseur Pablo Larraín (Jackie, Ema) wilde Kirsten als Diana casten naar aanleiding van haar rol in Personal Shopper (2016). Hij belde haar op, nog voordat ze het script had gelezen, en stelde haar voor wat hij in gedachte had: een soort gedicht over de prinses. Zonder te denken zei ze ‘ja’. “Mijn favoriete soort films zijn namelijk films die gecontroleerde chaos verkennen en dat zou deze film worden. Ik had alleen geen idee of ik dit zou kunnen, want ik had deze rol helemaal kunnen verkloten. Terwijl je voor je een film gaat maken, moet kunnen zeggen ‘vertrouw me, ik weet dat ik dit kan, geef me de rol’.”

“Maar vlak voor ik mijn antwoord gaf, vroeg ik mezelf “wie ben ik, als ik hier geen ‘ja’ op zeg?” En ik wilde die persoon niet zijn. Ik wist dat ik deze rol nooit perfect zou kunnen spelen dus dat maakte het makkelijker om er niet compleet geïntimideerd en ontmoedigd aan te beginnen. De enige manier om iets wilds vast te leggen, wat Diana onderliggend was, is door het te zijn. Ik kon alleen maar mijn versie daarvan zijn en hopen dat ik alles geleerd had wat ik kon leren en me ermee versmelten. Op de een of andere manier geloofde Pablo [Larraín] geloofde erin dat ik dat kon en de rest is geschiedenis.”

2. Je hebt overtuiging in je visie nodig
De film Spencer werd - door Claire Mathon (Portrait of a Lady on Fire) - analoog op film gedraaid. Volgens Kirsten betekende dat een verhoogde level van focus én uiteindelijk ‘goud’ materiaal. Het onthulde ook wat over de persoonlijkheid en werkwijze van regisseur Larraín, waar Stewart veel bewondering voor had. “Pablo [Larraín] heeft weinig geduld voor luie mensen, of in ieder geval voor mensen die niet graag werken. Nu moet je natuurlijk uitkijken dat je je crew niet overwerkt of misbruik van ze maakt, maar we hebben het nu over wanneer je ambitie vanuit een oprechte plek komt. Zijn toewijding gaf mij veel energie en inspiratie, zeker als iemand met ambitie om films te maken. Natuurlijk is het voor elke regisseur belangrijk vanuit een visie, betrokkenheid en toewijding te werken, maar die van hem, zo specifiek en vreemd dat het bijna dierlijk was. Dat was te gek om te zien en dat zijn wat mij betreft de enige soort mensen die films zouden mogen maken.”


Still: Spencer


3. In het moment leven - in stilte - levert het beste werk op
De afgelopen jaren speelde Stewart uiteenlopende rollen. Al van jongs af aan staat ze voor de camerlens, met als grote doorbraak tegenover Jodie Foster in David Finchers Panic Room (2002). Ze was toen 12 jaar en nog steeds leert ze van elke nieuwe ervaring. “Inmiddels heb ik het gevoel dat de belangrijkste momenten van communicatie woordloos zijn; soms verraden woorden juist wat je eigenlijk voelt of bedoelt. Een leugen is soms oprechter dan de waarheid, als je in staat bent het te ontcijferen. Naarmate ik ouder word, voel ik mij ook meer op mijn gemak in stilte. Als acteur probeer je namelijk iets over te brengen, iets te communiceren zonder elk moment op te vullen of het door de strot van het publiek te duwen. Voor een regisseur ben ik waarschijnlijk vreselijk om mee te werken, omdat ik ben me altijd te bewust ben van wat het publiek zou moeten voelen of waar de camera zich bevindt. Als ik dat kan vergeten, komt de inhoud het mooist naar voren. De beste regisseurs zijn de mensen die me de mond kunnen snoeren.”

4. De voorkeur voor films die je vragen stellen, over die je wat proberen te vertellen
Een goede film is volgens Stewart eentje die de kijker ruimte geeft om te luisteren en iets te leren. “Ik houd van films. Vooral de films die in staat zijn om naar buiten te brengen wat er in iemands innerlijke wereld gebeurt op manieren die soms niet eens lukken wanneer je met iemand in gesprek bent. Persoonlijk ben ik daarom meer geïnteresseerd in films die vragen stellen, in plaats van je iets proberen te vertellen met behulp van een zwaar en belerend plot.”

5. Het is bevredigend om mensen zonder stem een plek te geven om te schreeuwen
De laatste keer dat Kristen Stewart in Toronto was voor de premiere van Seberg (2019). De film gaat over Franse actrice Jean Seberg die in de late jaren 60 het doelwit is van de FBI vanwege haar politieke en romantische betrokkenheid bij burgerrechtenactivist Hakim Jamal (Anthony Mackie). Nog zo’n vrouw wiens leven en privacy, net als dat van Diana, compleet werd binnengedrongen en geschonden. “Voor beide films was het zo bevredigend om iemand die zo gemuilkorfd voelt een podium te geven. Één waar zij centraal staan. Om de mensen zonder stem een plek te geven om te schreeuwen, al is het maar voor even.” Op filmgebied is er inmiddels meer en meer ruimte voor de weggestopte verhalen of verhalen die publiekelijk anders leken dan ze waren en Stewart is graag onderdeel van die beweging. “Want het voelt goed om deze mensen in retrospect te bevrijden.”

Kristen Stewarts film Spencer vertelt het verhaal van de Koninklijke kerstvakantie op het Sandringham landgoed in Norfolk, Engeland, waar prinses Diana besluit haar huwelijk met Prins Charles te beëindigen. De film ging deze maand in wereldpremière op het filmfestival in Venetië. De release in Europese theaters staat gepland voor deze herfst.


Deze maand was onze redacteur Loeke de Waal digitaal aanwezig op het Toronto International Film Festival om live verslag te doen, zoveel mogelijk panels bij te wonen en tientallen films te zien. Om te inspireren én informeren over internationale trends en de positie van de filmindustrie. Volg @versfilm op Instagram om op de hoogte te blijven van artikelen en ander VERS-nieuws!

 

Loeke de Waal


 

16-06-2023

Online artikel

VERS ZOEKT NIEUWE HOOFDREDACTEUR »

VERS VOLGEN

     

SCHRIJF JE IN
VOOR DE NIEUWSBRIEF