Open Filmteam: een onbekend terrein

48 Hour Films zijn een goede manier om mensen die in de film werken te ontmoeten en mee samen te werken. Maar veel beginnende makers hebben dat netwerk nog niet. Regisseur Daan van ’t Einde sprong in dit gat en richtte het Open Filmteam op. Aanvankelijk was hij betrokken bij een crew die een 48 Hour Film realiseerde, waarin hij signaleerde dat de groep buiten deze productie meer met elkaar wilden ondernemen. Hij nam daarop het initiatief om toe te streven naar iets ‘vasters’, vergeleken met het losse zand wat een cast en crew van een 48 Hour Film kunnen zijn. Bij het Open Filmteam kan nog steeds iedereen, jong en oud, ervaren en onervaren, zich aanmelden. Dat creëert zo een wisselende samenstelling. ‘Het is een uitdaging die match te maken. Je hebt al heel snel veel mensen van een bepaalde expertise of veel mensen met geen ervaring,’ zegt Daan. ‘En het gaat langzamer dan normaal. Als je voor iedereen open staat moet je soms wat dieper graven om tot de kern van iemand te komen. Normaliter zou je werken via je netwerk: dan weet je wat je voor vlees je in de kuip hebt. Nu is het een kwestie van uitzoeken wat iemand kan.’ 

 

Daan tracht een balans te vinden tussen iedereen een kans geven, en een professioneel eindresultaat. Om dit te doen streeft hij naar meerdere filmproducties die tegelijkertijd in de pijplijn zitten. ‘We hebben in het verleden ook een scriptcompetitie gehouden. Daar komen dan zowel slechte als goede scenario’s uit, maar als de goede scripts politiek gevoelig lagen deden we dat liever niet.’ Wat doen ze dan liever wel? Vooral korte Indie-films ‘met een leuk, sterk verhaal maken waar deelnemers hun ei kwijt in kunnen’. Daan staat altijd open voor mensen die willen helpen met productie, maar er valt of staat veel mee vindt hij. ‘Dus ik ben altijd wel betrokken.’ 

Max Middelburg is inmiddels zo’n drie jaar een gewaardeerd lid van het Open Filmteam als setdresser. Hij omschrijft de wisseling aan mensen als ‘een leuk spanningsveld tussen de gevestigde orde en de nieuwe aanwas’. Hij ziet mensen vooral terugkomen in een bepaalde rol. Jaren geleden raakte Max betrokken bij het Open Filmteam doordat hij over een artikel in een lokaal huis-aan-huisblad was getipt. Max woont in Deventer en zo vaak komt het niet voor dat daar iets gebeurt op het gebied van film, laat staan iets waar hij aan mee kan doen. Het artikel verhaalde over de film Black Pawn (2016), met afsluitend de uitnodiging aan mensen om zich aan te melden voor volgende films. De korte film True Love was zijn eerste productie waaraan hij deelnam, maar Max kon echt helemaal los met de korte sciencefictionfilm Welcome to Earth – waar een compleet decor voor werd gebouwd in een Apeldoornse fabriekshal. Max kijkt daar bevlogen op terug. ‘Dan verheugde ik mij in de trein van Deventer naar Apeldoorn op weer een dag klussen.’ Het meest interessante vond Max om te handelen in de onvoorziene omstandigheden: oplossingen vinden om missende spullen ergens vandaan te toveren. 

 

Volgens Max leer je juist veel doordat de niveaus zo van elkaar verschillen. ‘Ik heb allerlei dingen geleerd over de verbindingstechnieken van hout, die ik voorheen niet wist.’ Daan valt hem bij: ‘Er is geen klus meer in huis die je niet makkelijk doet.’ Max vertelt verder. ‘Hoe je bijvoorbeeld met een bepaalde structuur van verf iets oud kan doen laten lijken: weatheren noemen ze dat.’ De credits daarvoor geeft hij aan zijn art director van destijds Jeffrey Kooijer, die hem veel kennis bijbracht. Max kijkt dankbaar terug op alle kennis die mensen met zich meebrachten, zoals Lisa Berkhuysen die afstudeerde in productiedesign aan de Filmacademie en de knowhow daarvan deelde met Max. 

 

Welcome to Earth groeide uit tot een omvangrijk project: meer dan honderd cast- en crewleden, en door financiering vanuit fondsen een serieus budget voor het art department. Van A tot Z was men twee jaar bezig met Welcome to Earth. Dat was aanvankelijk niet zo gepland, maar de fondsen en alle betrokken partijen stonden daar open voor. De verschuiving van de draaidagen zorgden voor een prettige bijvangst: het sneeuwde op de dagen de film werd gedraaid en juist dat hadden ze nodig. ‘De fondsen die betrokken waren vonden onze werkwijze verrassend en interessant, maar je moet natuurlijk wel goed laten zien wat het gaat opleveren. Het is oké dat je op een andere manier werkt, maar het moet nog steeds wel aansluiten bij hun doelen.’ Daan was naar eigen zeggen verrast om te zien dat de doelen van de fondsen overeenkwamen met hun werkwijze. 

 

Op de vraag wie nou geschikt is voor het Open Filmteam antwoordt Daan: ‘Buiten je eigen hokje denken is geen vereiste, maar wel handig. We hebben mensen die zich echt concentreren op hun expertise, maar je leert veel van over de schutting kijken bij iemand anders. Je maakt de samenwerking extra tof voor jezelf als je daarvoor open staat.’ 

 

Zoals gezegd is iedereen welkom bij het Open Filmteam. Als je jezelf wil aanmelden om een keer mee te werken aan een film, kijk dan op www.openfilmteam.nl 

 

Tekst: Wouter Springer